1958 - 1995: golden sixties, de oliecrisis, de EU

Jozef is ondertussen afgestudeerd als geneesheer, specialiseerde, en settelt zich in 1954 Antwerpen. De twee overige zoons, Luc (1936) en Johan (1939) zijn respectievelijk 11 en 8 jaar toen hun vader overlijdt.

Het zijn ondertussen drukke jaren in de bouw. De economie in Vlaanderen maakt zich klaar voor 'de golden sixties'.

Er is dringend nood aan hulp voor Frans die het niet meer alleen kan. Luc, die het deel van nonkel Gusten, die op pensioen gaat (1891 - 1958, 67 jaar) overneemt, komt op zijn 22ste in 1958 in de firma.

Johan in 1961 ook op 22 jaar, neemt het deel van nonkel George over die in 1956 overleden was. De 3de generatie is volledig overgedragen.

Het familiale team is terug samengesteld en klaar om er tegenaan te gaan voor de komende 35 jaar.

Het is aan de 3 gebroeders te danken dat de bouwactiviteiten terug het gehalte verkregen van voor de 2de WO. De onderneming groeide gestaag naar 150 medewerkers eind de jaren '70 en verwierf met de bouw van het Sint-Andries ziekenhuis van Tielt haar erkenningsklasse 7.

Verstraete was tegen de jaren 80 van de 20ste eeuw terug de gerenomeerde bouwonderneming van weleer met een mooie referentielijst aan projecten die vooral in rusthuizen, ziekenhuizen, scholen en andere gebouwen lag. Het waren aannemingen die hoofdzakelijk in de publieke sector lagen.

De jaren 80 werden gekenmerkt door de grote oliecrisis van eind de jaren 70 met de navolgende crisis die duurde tot de aanloop van de nieuwe naam "Europese Gemeenschap" bij het Verdrag van Maastricht in 1992. Er was opnieuw geloof in de toekomst.

Deze generatie zou het zonder nieuwe familiale input uithouden tot in 1995 wat de leeftijden respectievelijk op 71, 61 en 58 bracht vooraleer de 5de generatie ter plaatse was.